Ik leef nog!

Het is alweer bijna 3 maanden geleden dat ik een verhaal geplaatst heb. Oeps…

In deze tijd zijn we met het schip maar liefst 5 keer rond Groot-Brittannië en 5 keer rond Noorwegen gevaren. En natuurlijk heb ik hier weer van alles gezien en meegemaakt.

Vooral Noorwegen zat vol hoogtepunten. Letterlijk. In verschillende plaatsen heb ik door de prachtige natuur gewandeld. Zoals in Bergen, waar je na een vrij pittige tocht van ongeveer een uur bergopwaarts, met een geweldig uitzicht over de stad werd beloond.

Of Geiranger, met een bergwandeling van bijna 2 uur over rotsen en bospaden, om honderden meters boven dat kleine stadje uit te komen. Aan de voet van een waterval, waar je via een eng, smal paadje zelfs achter het vallende water kon komen.

Ook in Olden waagden we ons aan een flinke wandeling. Op een van de weinige regenachtige dagen, baanden we ons een weg door bossen en langs een waterval richting de Briksdal Glacier. Nat van de regen en vies van de modder kwamen we daar zo’n 40 minuten later aan. Een bijna paradijselijke plek, die zeker de lange wandeling waard was.

Noorwegen staat natuurlijk bekend om de fjorden en in Stavanger was er voor de crew een bootexcursie georganiseerd door het Lysefjord. Een prachtig uitzicht dat aan voelt als een droom. Al helemaal wanneer we richting een kleine waterval varen en er vlak boven het water een mini regenboog te zien is.

Maar het meest indrukwekkende was toch wel in Honningsvåg. Daar werden we met een bus naar de Noordkaap, een van de noordelijkste plekken van Europa, gebracht. Het is 23:30, maar omdat de zon hier in de zomer niet onder gaat is het nog hartstikke licht buiten. Met een aantal van mijn collega’s loop ik langs het randje van de wereld. Tenminste zo voelt het. In de verte alleen maar water, ver beneden je alleen maar water en het meest magische uitzicht dat je je kunt voorstellen.

Naast Noorwegen heb ik ook erg genoten van onze tijd in Groot-Brittannië en Ierland. Zo sta ik onder andere op de foto met de Beatles! Of nouja, hun standbeeld in Liverpool dan...

Tijdens een van de vele keren in Invergordon, heb ik een uitstapje gemaakt naar het plaatsje Golspie, naar het Dunrobin kasteel. Een sprookjesachtig kasteel, waar een Disney prinses zich thuis zou voelen. Met een geweldig mooie tuin, waar we ook nog een erg indrukwekkende valkeniersshow te zien kregen.

Een andere keer in Invergordon, nam ik de bus richting Inverness om het bekende Loch Ness meer en bijbehorende museum te bezoeken. Helaas besloot het monster Nessie deze dag verstoppertje te spelen.

Ook in Southampton was de MeinSchiff5 meerdere malen te vinden. Vanaf hier ben ik onder andere meegegaan op de excursie naar Stonehenge. Op zich niet meer dan een groepje grote stenen, maar toch weer iets om van je lijstje te strepen.

En in onze laatste Britse stop, is het me zelfs gelukt om op en neer naar Londen te gaan. Helaas was er niet heel veel tijd, maar zeker fijn om even door de Londense straten te wandelen en een cliché foto te maken met een rode telefooncel.

Een ander hoogtepunt was de cruise waarop  mijn ouders en ‘kleine’ broertje aan boord waren. Helaas vloog Ferdy na een paar dagen alweer naar huis vanuit Glasgow. Maar op zijn laatste avond hier kreeg ik wel de kans even een super trotse zus te zijn, toen onze band hem liet mee drummen tijdens hun set in een van onze bars.

Gelukkig waren pap en mam de volle 12 dagen op het schip. Samen toerden we op een zeer warme, zomerse dag door Belfast en bezochten hier onder andere de universiteit, inclusief prachtige rozentuin. We gingen aan boord de Titanic in de Titanic Experience in Cobh, waar ik één van de overlevenden was. En natuurlijk deden we vele avonden samen drankjes na afloop van mijn shows. Heel fijn om na zoveel maanden van huis, nu bijna 2 weken door te kunnen brengen met pap en mam. (En misbruik te maken van het feit dat ik met hen in de gasten restaurants mocht eten…haha)

Na die 5 rondjes Brittannië en Noorwegen, maakten we ook nog een korte toch langs Frankrijk, België en ja hoor, Nederland!

Na een droomdagje Amsterdam waar ik met vrienden kon bijkletsen en waar mijn collega’s naar eigen zeggen een van de beste dagen van de afgelopen 5 maanden beleefden, voelde het toch ietwat gek aan boord te gaan en Nederland weer achter me te laten. Maar heel vervelend is het nou ook weer niet, want het is nu tijd om door te varen richting Mediterraans gebied!

En dan is het nog maar 7 weekjes voor ik in Dubai van de boot af stap. Hoeveel verhalen ik in die tijd nog zal plaatsen weet ik niet…

Maar geen zorgen, ik leef nog!