Back to the future

In maar liefst 6 dagen de Atlantische Oceaan overkruisen van Sint Maarten naar Madeira, is toch best wel bijzonder. Gelukkig heb ik in de eerste weken de kans gehad even aan land te gaan en de prachtige stranden van Barbados, St. Kitts en St. Maarten te zien. Want de afgelopen dagen zaten we met alle crewleden en gasten 'vast' op het schip. Nou zijn er natuurlijk ergere plaatsen om te zijn dan het midden van de oceaan, maar toch is het een enigszins opgesloten gevoel. Zeker omdat het open crewdeck regelmatig gesloten was vanwege de harde wind en er dus nergens echt frisse lucht was.

Aangezien de shows allemaal in de avond zijn, is er voor ons overdag niet veel te doen. Je gaat naar de kantine om wat te eten, doet je was, kijkt tv en maakt soms toch maar even een stop in de fitnessruimte tot het tijd is je klaar te maken voor de show.

En dan is daar ook nog het te overbruggen tijdsverschil. Op het schip hebben we onze eigen tijdzone, omdat we op het water door teveel verschillende zones varen om het steeds te veranderen. Feit blijft dat het in Madeira 5 uur later is dan in St. Maarten en die tijd moeten we zien in te halen in die 6 dagen. Dit betekent dat we bijna elke nacht de klok een uur vooruit hebben gezet en 5 dagen van 23 uur hebben gehad. We hebben dus niet alleen de oceaan overkruist, we zijn zelfs naar de toekomst gevaren!

Met dit reizen door de tijd, was het misschien maar beter dat we nergens heen konden. Je lijf en hoofd zijn volledig in de war, een soort mega jetlag. En zonder ramen in onze cabines, waardoor het er hartstikke donker is, heb je geen idee meer wanneer het dag en nacht is. En dan heb je ook nog de golven die je als het ware in slaap wiegen, dus je valt vaak midden op de dag gewoon in slaap.

Tja, tijdreizen is vermoeiend.